گه ر ببییت به دنیاش نایکشم هناسه ی ناوی

ئه و قماره ی دستمان پی کرد

خرا تیای دوراندم به چاوی

قومار به گیانم به ژیانم

به هرچی که هیه له ناو نشانم

سفریش به دسته و لگلته

ئیستاش له هموشتک پشیمانم

بو هر شوینیک دروی هر رنجه روی ئیتر دل ناتگرته خوی

ایره شوینی تویه من وا دروم تو پیویست ناکا بروی

چونکه دوراو منم له و قماره دا براوه که ش بس توی

بو هر شوینیک دروی هر رنجه روی ئیتر دل ناتگرته خوی

ایره شوینی تویه من وا دروم تو پیویست ناکا بروی

چونکه دوراو منم له و قماره دا براوه که ش بس توی

چاوکانم ته ر بووه دستیشم له تو به ر بووه

ئه و ازارانه ی که پیت دام یک دانشم بیر نه چووه

چاوکانم ته ر بووه دستیشم له توبه ر بووه

ئه و ازارانه ی که پیت دام یک دانشم بیر نه چووه

هیچم نماوه من ایتر بو ووتن

هه سته کانم بووت وکو بتن

خیالکانم تیک چووه

دلی و روحم لت و په

بو هر شوینیک دروی هر رنجه روی ئیتر دل ناتگرته خوی

ایره شوینی تویه من وا دروم تو پیویست ناکا بروی

چونکه دوراو منم له و قماره دا براوه که ش بس توی

بو هر شوینیک دروی هر رنجه روی ئیتر دل ناتگرته خوی

ایره شوینی تویه من وا دروم تو پیویست ناکا بروی

چونکه دوراو منم له و قماره دا براوه که ش بس توی

آرش عثمان – قومار