بیوگرافی مرضیه فریقی + بهترین آهنگ ها

شرح مختصری از زندگی و آثار هنرمند مرضیه فریقی

مرضیه فریقی نام کامل مرضیه شهاب عبدالله در تاریخ ۲۲/۵/۱۳۳۲ در مریوان به دنیا آمد اما پدر و مادر مرضیه اصالتا سنندجی هستند مرضیه تا ۱۷ سالگی به زندگی در شهر مریوان ادامه داد و سپس به سنندج برگشت .

مرضیه فریقی تحصیلات ابتدایی را در مریوان آغاز کرد وی از همان ابتدای زندگی علاقه ی خاصی به تئاتر و اواز خوانی داشت،مرضیه چندین بار در مراسم و جشن های مدرسه شرکت کرده و در گروه تئاتر نیز فعال بوده است. مرضیه در ابتدا به زبانه فارسی وبا ترانه های مرحوم فتانه ولیدی شروع به اواز خوانی کرد، اما به دلیل ظلم حکومت حاکم به کردها و زبان و ادبیات کردی از خواندن ترانه های فارسی دست کشید و به خواندن ترانه های کردی پرداخت  پس از پایان تحصیلات ابتدایی و متوسطه در مریوان به سنندج ( سنه ) مرکز استان  و در آنجا به دبیرستان رفت و چندی بعد موفق به گرفتن مدرک معلمی شد .

در سال ۱۳۵۶ چندین بار با نوازندگان سنه ( سنندج ) به اجرای برنامه پرداخت و پس از پایان این دوره به مریوان بازگشت و در روستایی نزدیک شهر معلم شد. وی بعد از دو سال مجددا به سنندج برگرداننده و در مدرسه شهر مشغول به ادامه تدریس شد .

در سال ۱۳۵۷ با ناصر رزازی  ازدواج کرد .

با روی کار آمدن رژیم اسلامی در ایران، او با ناصر رزازی به مبارزه برای آزادی کردستان ادامه داد، اما این بار دستگیر و برای مدت کوتاهی به زندان افتاد.

در سال ۱۳۵۹ که جمهوری اسلامی بر شهرهای کردستان مسلط شد، مرضیه به دلیل تحت تعقیب بودن نتوانست در شهر بماند و با ناصر به کوهستان رفت و پیشمرگه شد.

مرضیه و ناصر و دو فرزندشان دلنیا و ماردین در دوران انقلاب کردستان در کوهستان دلیرانه جنگیدند.

اگرچه مبارزه کوهستانی آن روزگار برای یک زن هنرمند و معلم بسیار سخت بود، اما روزهای سخت زندگی را پشت سر گذاشت .

این مبارزه ی دلیرانه ی مه رزیه تا سال ۱۹۸۴ ادامه پیدا میکنه و از ابتدای سال ۱۹۸۵ به بعد به عنوان پناهنده  در کشور سوئد به همراه همسر ( ناصر رزازی ) و سه فرزندش به نام های ( دلنیا ، ماردین ، کاردو ) زندگی میکنند . بعد از سال های زیادی دور شدن از کار هنری ، هنر مرضیه در سال ۱۹۹۴ به دوویت ( آهنگ دو نفری ) همراه رزازی همسرش به انتشار چند تراک اغاز میشود .

در این سال ها چراغ هنر مرضیه به گونه ای متفاوت و هیجان انگیزتر روشن شده و پیوسته به نمادی از زنان هنرمند کرد در هنر موسیقی و آواز کردی تبدیل شده است.

علاوه بر این، او نمونه یک زن انقلابی ملی و مدافع سخت کوشی و استقلال، به دور از اجتماع و حزب گرایی می شود.

او فعالانه در فعالیت های مختلف برای حمایت از حقوق زنان و کودکان شرکت می کند.

مرضیه توانایی بی‌سابقه‌ای در خوانندگی داشت .

مرضیه مثل هنرمندی کار آمد روی استیج می رفت و بدون هیچ اضطرابی در برنامه ها شروع به اواز خوانی میکرد ، وی همراه با اهنگ های شاد و ریتمی لبخند میزد و شادی میکرد با اهنگ های غمگین نیز چشم هایش را میبست .

مرضیه فریقی همیشه مثل هنرمندی باتجربه و همسر یک هنرمند  با لباس رسن کردی در جشن ها حضور می یافت .نوآوری و توانایی مرضیه در سبک نوین آوازخوانی او را از اکثر هنرمندان زن کرد متمایز می کرد ، زیرا او نه تنها با احساسات پیشینیان خود، بلکه با زمان خودش شروع به کار کردو همیشه سعی داشت رنگی جدید برای ارائه موسیقی و هنر معاصر کردی تقدیم مردم کند.مرضیه به راستی نماد هنر زنان و احساسات زنانه در موسیقی کردی بود.

ناصر رزازی در هشتمین سالگرد درگذشت مرضیه گفت: «خیلی به او کمک کردم، برایش آهنگ می ساختم، حتی آهنگسازی را به او یاد دادم، اما مشکلی که داشتیم این بود که بیشتر شاعران ما مرد بودند،هر چند  عده ای زن  نیز ظاهر شدند اما نمی توانستند احساسات زنانه ی خود را بیان کنند.

مشکل مرضیه همیشه این بود که میگفت من اگر بخواهم اهنگ بسازم باید برگردم به دیوان شاعران مرد از این رو معلوم بود که مه رزیه همیشه سعی در درست کردن هنر موزیک زنانه داشت نه دوباره کردن احساس مردانه از زبان زن .

اگرچه رزازی دوست، همسر و همسفر او بود، اما تاثیر سبک آواز رزازی در مرزیه مشهود نیست او صدا و هنر خودش را داشت،اما نکته قابل توجه این است که در ترانه ها و دونوازی های او که با هم خوانده می شد، آمیختگی بسیار عجیبی از این دو صدا وجود داشت.

هنر مرضیه به قدری عمیق است که نیاز به تحقیق و تفحص دارد، خود مرضیه در مدت کوتاهی انواع و اقسام سبک های موسیقی عامه پسند کردی را تجربه کرد. اگر زندگی به او اجازه این کار را می داد، کارهای منحصر به فرد تری انجام میداد .

آثار مرضیه فریقی

مرضیه در ابتدا کار خود را در سوئد و اروپا با ناصر رزازی آغاز کرد اما به دلیل این که پسرش ( کاردو ) تازه متولد شده بود برای مدتی از کار خود جدا شد. مرضیه فریقی پس از چندی فعالیت هنری خود را آغاز کرد و در سال ۱۳۷۴ آلبومی را با ناصر رزازی به نام پاییز منتشر کرد که مشتمل بر هفت قطعه است شاعرانی که مرضیه از شعر ان ها در اهنگ های خود بهره برده است شامل استادان (گوران، هیمن، مولانا، ریبوارپشکو و) چندین شعر عامیانه می باشند.

آلبوم پاییز

مرضیه فریقی در سال ۱۹۹۹ آلبوم خود را به نام به لین بده در سوئد منتشر کرد که شامل هفت قطعه است  شاعرانی که مرضیه از شعر ان ها در اهنگ های خود بهره برده است شامل استادان عبدالله په شیو، احمد هاردی، ناصرآقا برا، که که ی فلاح ، هیمن و شیرکو بی که س آهنگ ساز های این البوم هم شامل برهان مفتی زاده ، مرضیه فریقی و ناصر رزازی هستند.

البوم به لین بده

مرضیه بعدها در کنسرت ها و برنامه هایی با ناصر رزازی در سوئد، ایتالیا، آلمان، سوئیس، بلژیک، بریتانیا، دانمارک، فنلاند، اتریش، استرالیا و کانادا شرکت کرد.

شایان ذکر است که مرضیه برای آخرین بار فعال حقوق زنان بوده است .

پیش بینی می شود که مرضیه میخواست دو البوم دیگر را نیز پخش کند که بیشتر کار های موزیک دو البوم  بخشی تمام و بخشی در مرحله اماده شدن بودند و تنها مانده بود که صدای مرضیه برروی کار ها ضبط شوند ولی متاسفانه مرگ اجازه اتمام این کار ها را نمیدهد.

مرضیه فریقی در ۲۷ شهریور ۱۳۸۴ در سوئد به دلیل بیماری دار فانی را وداع گفت و پیکر وی به کردستان تحویل داده شد و در قبرستان سیوان سلیمانی به خاک سپرده شد.

او گفت: «من بارها با بچه‌ها و دوستانم صحبت کرده‌ام و گفته‌ام که اگر در خارج از کشور بمیرم، مسلماً همه می‌خواهند به وطن خود بازگردند خواهشمندم جسد من را نیز به کردستان برگردانید .»

ترجمه کوردی بیوگرافی مرضیه فریقی

بیوگرافی مرضیه فریقی + بهترین آهنگ ها

کورته یه ک له سر ژیان و به رهه مه کانی هنرمند کوچ کردوو خاتو مه رزیه فه ریقی

مه رزیه فه ریقی ناوی ته واوی مه رزیه شهاب عبدالله یه له ریکه وتی ۱۹۵۸/۵/۲۲ له شاری مریوانی

روژهه لاتی کوردستان چاوی به ژیان هه لیناوه  به لام دایک و بابی خاتوو مه رزیه له بنه ره ت دا خه لکی شاری سنه ن و تا ته مه نی۱۷ سالی مه رزیه ژیانی له شاری مریوان به سه ر ده بات .

خویندنی سه ره تایی له مریوان دست پی کردووه ، هر له مندالیوه حه زی له گورانی و شانو بوه چندین جار له قوتابخانه که یان دا له بونه و جه ژنه کان دا به ش داری کردووه و له تیپی شانوش دا چالاکی نواندووه .

مه رزیه له سه ره تا  دا به گورانی فارسی و به گورانیه کانی فتانه ولیدی دا دستی به تیکوشان کردووه،به لام به هوی ئه و زولم و زوریه که حکومتی حاکم له کورد و زمان و ادبی کردی دکرد وازی له گورانی فارسی هیناوه و گوتنی گورانی کوردی دست پی کردووه.

مه رزیه دوای تواو کردنی خویندنی سه ره تایی و ناوه ندی له مریوان له به ر ئه وی ئه و شاره بچوک و ده ره تان بو خیندن کم بوه بو دریژه دان به خیندن چوته شاری سنه ی ناوندی پاریزگا له وی چوته زانسته ئاماده یه کان و خیندنی ماموستایه تی تواو کردووه.

هه ر له و شاره سالی ۱۹۷۷ له گه ل کوری موسیقای سنه چندین جار چوته سه ر شانو وگورانی کوتووه ، پاش تواو کردنی ئه و دوره یه له سنه گه راوه توه بو مریوان و له دیهاتیکی نزیک ئه و شاره بو به ماموستا  مه رزیه پاش دو سال وانه کوتنوه جوزراوه توه بو سنه و له وی و له و شاره له قوتابخانه ی سه ره تایی دا مه زراوه و دستی به وانه کوتنوه کردوتوه .

له سالی۱۹۷۸ له گه ل هنرمند ناسر رزازی ژیانی هاوسه رگیری پیک دینی، له به ر به سه ر داهاتنی شورشی گه لانی ایران له گه ل ناسر شان به شان له خوپیشاندان و ری پیوان و خه بات دژی شای ده ر کراو خه باتی کردووه و که و توته ژیر چاوه دیری .

که حکومتی اسلامی له ایران هاتوته سه ر کار له گه ل ناسر خباتی خوی بو رزگاری کردستان هر دریژه پی داوه به لام ئه م جاره یان گیراوه و بو ماوه یکی کورت که وتوته بندیخانه و کاری موسیقایه کی لی ستینداروه توه .

سالی ۱۹۸۰ که کوماری اسلامی شاره کانی کوردستانی خسته ژیر کنترلی خوی مرزیه ش له به ر گرتن نیتوانی له شار دا بمینیته وه و چو بو لای ناسر له شاخ و ئه ویش بو به پیشمرگه .

مه رزیه له گه ل ناسر و دو مندالیان دلنیا و ماردین له چیاکان له شورشی کوردستان دا له ناو شورشی زحمت کیشانی کوردستانی ایران خه باتیان کردوه ناسر و مرزیه به خه باتی هنری خویان له چیا له ناو کوری بانگه واز دا کومه لیک گورانی و سرودی نیشتمانی و شورش گیریان بلاو کردوتوه که بوتنه ویردی سه ر زاری پیشمه رگه و خه لک و رادیو کانی شورشی کوردستان.

اگر چی خباتی شاخی ئه و سه رده مه بو ژنه هنرمند و ماموستایه ک زور سخت بو به لام ئه و زور سر سختانه به گژ روژه دژواره کانی ژیانی دا دچیته وه و هر له چیاکانه وه له گه ل رزازی به گورانی وسروده نیشتمانی کانی بو جوش دانی برا پیشمه رگه کان و که لپ هستندنی شورش و هان دانی هاو نیشتمانان گورانی دلیت .

ئه م خه بات جیرانه ی مه رزیه تا کو سالی ۱۹۸۴ به ر ده وام دبیت له سه ره تای سالی ۱۹۸۵ به

دواوه له ولاتی سوئد وه ک په نابه ر له گه ل هاوسه ره کی و سه منداله کی به ناوه کانی ( دلنیا .ماردین و کاردو ) ژیان به سه ر ده با  دوای سالانیکی زور دابرین له کاری هنری ،  هنر مرزیه له سالی ۱۹۹۴ به گورانی وتن له گه ل رزازی هاوسه ری دا به تومار کردنی چند به رهه میک دست پی ده کاتوه

له م سالانه دا چرای روناکی هونه ری مه رزیه به جوریکی تر و پر شوق تر داده گیرسیت و به رده وام له هنری موزیک و گورانی کوردی دا دبیته هیمای ژنه کوردیکی هنرمند ،له پال ئه وه ش دا دبیته نمونه ی ژنه شورش جیریکی نه ته وه یی  و داکوکی کاریکی سه ر سخت و سه ر به خو دور له کومه له و جیزبایه تی .

بو داکوکی کردن له مافی ژنان و منالان چالاکانه له چندین چالاکی جوراوجوری ئه م بواره دا به شدار دبیت .

مه رزیه توانایه کی بی وینه ی له شیوازی گورانی وتن دا هه بو له سه ر چینه دنگی ئالتون خویندویه تی به لام زور به باشی ئه یتوانی خوی له چینه به رزه کان بدات زور به جوانی یاری به تونه موزیکه کان بکات و ئاویته ی ئاواز و تکستی گورانی کان ببیت .

مه رزیه وه کو هنرمندکی کار آمه له سه ر تختی شانو بی هیچ دو دلی و دله راوکی یه ک له به رنامه

زیندو و کونسریته کانی دا گورانی ئه چری له گورانی فولکلور و ریتمی کان دا پی ده که نی  به روی هواداره کانی دا له گورانی خه ماوی کانیش دا چاوه کانی دا دخست .

همیشه وه ک هونه رمندیکی به ئه زمون و ژنه هونه رمه ندیک به جل و به رگی کوردی و بونه نیشتمانی جیاوازه کانی ده رازاندوه توانایی و شاره زایی چرینی گورانی به زورینه ی شیوه زاره کانی کوردی توانیوتی وه ک هونه رمندیکی نیشتمانی ده ری بخات. ئه و داهینان و توانایی مه رزیه له شیوازی نوی گورانی چرین دا هه یبوت ئه وی له زوربه ی ژنه هونرمندانی کورد جیا ده کاته وه چونکه نهات له هه ستی هونرمندانی پیش خویه وه دست پی بکات بلکو له سه ر ده می خویه وه دستی پی کرد همیشه هه ولی ددا رنگیکی تر له موسیقا و هونری کوردی به رهه م بینه همیشه دیهویست هنری سردمیانه ی موسیقا و ئاوازی کوردی پیشکش بکات .

مه رزیه براستی سه مبولیک بو بو هنری ژن و هه ستی ژنان له موزیکی کوردی دا.

ناسر رزازی له هشتمین سالیادی کوچی دوایی مه رزیه دا ووتویه تی من خوم زور هاوکاریم دکرد ئاوازم بو داده نا ته نانه ت فیرم دکرد چون اواز دا بنیت به لام کیشه یک هه بو که ئه و سه ر ده مه زورینه ی شاعرکانمان پیاو بون گه ر چی چند ژنیک ده ر که وتن به لام نه یاندتوانی هه ستی ژنان در ببرن،

کیشه ی مه رزیه همیشه ئه وه بو که دیگوت من اگر بمهوه گورانی دروست بکه م دبی بگه ریموه بو

دیوانی شاعره پیاوه کان له مه وه ده ر ده که ویت که مه رزیه همیشه چاوی له درست کردنی هنری موزیکی ژنانه بوه نه ک دوپاته کردنوه ی هه ستی پیاوانه له زمانی ژنانه وه .

گه ر چی رزازی هاوری و هاوسه ر و هاوسنگه ری بوه که چی کاریگه ری شیوازی گورانی وتنی رزازی به سه ر مه رزیه وه به دی ناکری وه ک چون رزازی خاوه نی تایبه ت مندی خویه تی ئه ویش به همان شیوه خاوه نی ره نگ و دنگ و هونری تایبه ت به خویه تی

به لام ئه وی جی سرنجه اویه که له گورانی و دویته کانی که پیکه وه دیان کوت ئاویته بونیکی زور سیر له و دو دنگه دا به دی دکرا  به جوریک دنگی مه رزیه و رزازی ده بو به رنگ و چیژیکی تر له موزیکی کوردیدا .

هنری مه رزیه هینده قوله که پیوستی به لیکولینه وه ی ورد و تایبه ت به خویه تی مه رزیه زور به سه ر که وتوانه له ماوه یکی کورتی ته مه ن دا زوریک له چه شن و ستایله موزیکه باوه کانی کوردی ئه و سه رده می تاقی کردوه توانا هنری و ده نگی کانی مه رزیه ئه ونده زور بون اگر تمن  ریگای بدایه دیتوانی کاری زور ناوازه تر پیشکش بکا.

به رهه مه کانی مه رزیه فه ریقی

سه ره تا مه رزیه له سوئد و اروپا له گه ل ناسر رزازی کاری هنری دست پی کردوه به لام له به ر ئه وی کاردوی کوری مندال بوه بو ماوه یک له کاری هنری دابراوه. دوای دابران مه رزیه فریقی دست دکاتوه به کاری هنری و له سالی ۱۹۹۵ دا له گه ل ناسر رزازی البومیک به ناوی پاییز بلاو ده که نه وه که له ۷ تراک پیک هاتوه ناوی ئه و شاعیرانه ی که له و البومه دا هونراوه کانیان کراوه به گورانی بریتین له ماموستایان ( گوران ، هیمن ، مه وله وی ، ریبوارپشکو و ) چند هونراوه یکی فولکلور

البوم پاییز

له دریژه ی کار وچالاکی هونری کانی هنرمند مرزیه فریقی له سالی۱۹۹۹ دا البومیکی تایبه ت به خوی له سوئد بلاو دکاته وه به ناو (به لین بدن) که له ۷ تراک پیک هاتوه ناوی ئه و شاعیرانی له و ئالبومه دا هونراوه کانیان کراوه به گورانی بریتین له ماموستا عبدالله په شیو ، احمد هه ردی ،ناسر آغا برا ،که که

ی فلاح ، هیمن و شیرکو بی که س ئاواز دانه رانی ئه م ئالبومه ش برییتین له برهان مفتی زاده ، مه رزیه فه ریقی و ناسر رزازی

البوم به لین بده

دواتر مه رزیه له گه ل ناسر رزازی له سوئد، ایتالیا ، المان ، سوئیس ، بلژیک و بریتانیا ،دانمارک ، فنلاند ، اتریش و استرالیا و کانادا له اهنگ و برنامه دا به شداریان کردوه و مه رزیه کاری هنری خوی په ره پیداوه

جیگای ئاماژه یه که مه رزیه به ر دوام داکوکه ری مافی ژنانیش بوه سالی ۲۰۰۳ بو دوا جار کوتا به رهه می به ناوی ( هه مو شه و ) بلاو دکاته وه .

وا بریار دبیت که مرزیه فریقی دو البومی که بلاو کاته وه و زورینه ی کارو موزیکه کانی دو البومه که به

شیکی تواو به شیکی له قوناغی اماده کردن دا دبی تنها دمینیت دنگی مه رزیه یان لسر توماربکریت

به لام به داخه وه مه رگ ریگای پی نادا ئه و کارانه تواو بکات .

هنرمند مه رزیه فه ریقی له ریکه وتی ۱۸ ایلولی۲۰۰۵ به هوی  نخوشی وه له ولاتی سوئد کوچی دوایی دکات و ته رمه کی ده گه ریندریته وه کوردستان و له گورستانی سیوان له شاری سلیمانی به خاک دسپیردریت .

گوته ی خاتو مه رزیه ( زور جار له گه ل مندالکان له گه ل دوست و رفیقیش قسه م کردو و ووتومه ئه گه ر هاتو له هه ندران مردم ته بعه ن اوه ارزوی هر کسیکه بگه ریته وه بو ناو خاک و ولات و نیشتمانه کی خوی ارزوم ئه ویه که بتوانم منیش بنیرنه وه بو کوردستان)

مختصری از زندگی و فعالیت مرضیه فریقی

مرضیه فریقی (یا مرضیه فریقی؛ کردی: مه‌رزیه فه‌ریقی‏، مرضیه فریقی؛ فارسی: مرضیه فریقی‏) (۲۲/۵/۱۳۳۲) یک خواننده کرد بود. او در مریوان در غرب ایران به دنیا آمد. خانواده او اصالتا اهل سنندج بودند. او از کودکی به موسیقی و خوانندگی علاقه داشت و در گروه های موسیقی مدرسه محلی شرکت می کرد. او به برنامه های موسیقی کردی که از رادیو بغداد پخش می شد گوش می داد و از این طریق با خوانندگان معروف کردی چون مریم زان، نسرین شیروان، عایشه شان و گلبهار آشنا شد. تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در مریوان به پایان رساند و سپس در روستاهای آن منطقه به معلمی مشغول شد. در سال ۱۳۵۶ با گروه موسیقی سنندج شروع به کار کرد. او در سال ۱۳۵۷ با خواننده مشهور کرد ناسر رزازی ازدواج کرد و در همان سال به دلیل مشارکت در انقلاب ایران توسط رژیم پهلوی دستگیر شد. در همان دوره، او و همکارانش (نصیر رزایی و نجم الدین غلامی) یک گروه موسیقی کردی تشکیل دادند و با هم شروع به کار کردند. در سال ۱۹۸۰ به نیروهای پیشمرگه کومله پیوست و گروه موسیقی دیگری به نام کوری بانگواز را تشکیل داد. او چندین آهنگ را در این دوره ضبط کرد که از جمله آنها می توان به Silaw bo Pêşmerge (سلام پیشمرگه)، Giyanekem bo asmanî şîn (زندگی من برای آسمان آبی)، Maçî Xudayî (بوسه الهی) و Payiz (پاییز) اشاره کرد.
در سال ۱۳۶۳ به همراه همسرش ناصر رزازی ایران را ترک کردند و به سوئد پناهنده شدند. او اولین کار خود را در تبعید در سال ۱۹۹۴ تولید کرد و ترانه های او نیز از تلویزیون ماهواره ای کردی Med TV پخش شد. او همچنین با جنبش های حقوق زنان و کودکان درگیر شد و به عضویت انجمن حقوق کودکان در سوئد درآمد. وی در شبکه ماهواره ای کردی مدیا تی وی برنامه ای با موضوع حقوق زنان به نام جیلمو ارائه کرد. او در مناسبت های مختلف فرهنگی آثار خود را در کنار سایر خوانندگان زن کرد مانند گلستان پرور و بسر شاهین ارائه کرد. او در ۱۸ سپتامبر ۲۰۰۵ در سن ۴۷ سالگی پس از یک عمل جراحی در سوئد درگذشت.